bewegingsles

Vorige week hebben we een proefles kleuterdans gevolgd. Omdat Grote Zus hier zowat de helft van de dag met haar kont staat te draaien en dat dansen noemt, leek het mij wel een goed idee..
Hmm, niet dus: er waren veel kindjes en allemaal onbekende. Zich op haar gemak voelen in een nieuwe groep is nu niet haar sterkste punt. Dus mocht ik mee dansen, ofwel stonden we samen aan de kant, dat was de andere optie...
En dat 'kleuterdans' wilt zeggen dat een juf uitlegt welke bewegingen je dan moet maken op welk moment... Dat was dus ook niet "je dàt". Want dansen: dat is toch gek doen en bewegen op muziek zoals je het zelf voelt??? Enfin: volgend jaar misschien...

Maar terwijl de dansles doorging boven in een kleiner zaaltje van de grote sporthal, was er beneden in die grote sporthal een parcours gebouwd op maat van kleuters. En dat leek ons ook wel wat. Dus zijn we daar gaan kijken  (en heel eventjes proberen, maar na de dansles had ze't wel gehad, Grote Zus)

Deze week was het voor mij dus 'uitpluisweek', met als doel: waarvoor zou ze kiezen en waar schrijf ik haar voor in?
Elke dag stelde ik de vraag opnieuw: "Wat wil je volgende keer nog eens doen: dansen of sporten?"
Maandag was het 'sporten', dinsdag 'dansen', woensdag 'sporten' donderdag: 'gaan klimmen in de touwen als een aapje'. Voilà: da's een duidelijke keuze: we gaan naar de bewegingsles

Vandaag dus voor de eerste keer écht.  Maar die touwen, nee, daar wou ze niet naartoe. Aan mijn trui hangen en zich verbergen achter mijn (veel te brede) rug: dat zag ze al beter zitten.
Hé?? Waar is Grote Zus naartoe? Dat meisje dat tot voor kort overal opklom, alles wel wou uittesten en best wel motorisch vaardig was?? Nu stond ze er verkrampt, wou ze nog wel door de tunnel kruipen, maar alles op een hoogte vermeed ze...  En toen viel mijne frank (of euro, kies maar): vlak voor de kerstvakantie heeft zij - waarschijnlijk- de griep gehad: ze had 7 nachten op rij tot 40° koorts. En in die zieke toestand is ze ook nog van de trap gedonderd (wat ze eigenlijk heel goed en gecontroleerd al kon: van de trap komen). Helemaal van boven naar beneden.... Met enkel een paar blauwe plekken op haar scheenbeen als gevolg. Dacht ik. Maar nu blijkt dus: ook met heel veel schrik...

Maar ze wilt wel nog een keertje terug. En volgende week gaan we eerst wat lopen want dat vindt ze geweldig en kan ze ook goed, en dan door tunnels kruipen. En als ze 't ziet zitten: dan kruipen we ook nog eens ergens op of over. Want van de angst zou ik haar toch graag een beetje afhelpen. Dat ze niet balvaardig is, dat heb ik ook al in de mot. Maar da's niet zo erg: ik ben dat ook helemaal niet en dat is best wel leefbaar ;-)