B(r)abbelen

Jongste is erg goed aan het worden in imiteren van het gedrag van de Oudste. 
Zo was zij altijd een erg vrolijk kind vanaf het eerste moment dat ze wakker werd. Nu ze gezien heeft dat het eerste half uur bij Grote Zus erg stroef verloopt, met veel huilbuien, doet zij dit nu ook (gezellig!)

Oudste zwijgt niet.... dus Jongste ook niet :-)

Alleen: tot hier toe sprak Jongste een eigen taal en elke dag leek het wel een andere taal...wel veel variatie in klanken en intonatie. Net echt dus. 
Maar we verstonden we elkaar niet, zij en ik.

Sinds januari zijn we bezig met het oefenen van woordjes in combinatie met gebaartjes.

Ze pikte snel 'eten', 'drinken' en 'slapen' op en wat later 'warm', en daarmee was't gedaan.

Maar plots lijkt ze het begrepen te hebben : Het begon met kat en hond: hiervan kent ze niet de woorden, maar gebruikt ze wel heel consequent 'miauw' en 'ffff' (van waffffff, hé mensen!).
Sinds een dikke week heeft ze haar woordenschat verdubbeld. Elke auto die we voorbij wandelen klinkt het "Oeka!!! Auto" en het bijhorende gebaar. En owee als ik niet snel genoeg bevestig, dan gaat het volume nogal de hoogte in. Ze oefent echt en lijkt nu in de fase te zitten dat ze het concept beet heeft: dat ding, daar zeggen mensen steeds ... tegen. En wil haar woordje aftoetsen aan wat ik zeg. En volgens mij heeft ze er plezier in, in woordjes oefenen.

Ze heeft - eindelijk - interesse in boekjes waarbij ze nu zelf een aantal prentjes kan benoemen : beer, auto, bal, vogel, baby,... 

OK, haar eigen taal is nog steeds aanwezig, maar wàt ben ik blij dat wij elkaar beginnen te begrijpen. 
En wat een geruststelling dat ze er nét op tijd mee start: ze zal klaar zijn in september om naar school te gaan... (nu die zindelijkheidstraining nog, want daar snapt ze nog niks van)