maan-roos-vis

M / EE / R

Raam? 
Kijk eens goed, wat staat er? 
Ondertussen kijkt ze naar buiten. 'Ik ben aan 't denken.' 'je moet gewoon kijken naar de letters, niet naar 't plafond'

M  EE  RRR   "euh? Reep?"

Luister goed : MMMMEE...

"Maar!"

Zucht.
Nee, leren lezen is haar ding zo niet. Na 1 foutje geeft ze het op. En het frustreert haar zodanig, dat we hebben afgesproken met haar juf om het niet te forceren. "Het zou jammer zijn als ze er nu al een dégoût van krijgt".
Dus probeer ik haar zo nu en dan, bijna per ongeluk, een woordje te laten lezen. Of doe het via een soort spelletje met haar magnetisch letterbord. Maar langer dan 5 woordjes geraken we daar ook niet. Dan is't meer dan genoeg... en is ze al lang weer met wat anders bezig.

Vandaag was het de 'koekjestruuk': "ja jullie krijgen straks een koekje, op voorwaarde dat jij eerst even met mij leest en jij (naar kleinste kijkend) ons ondertussen met rust laat."
Dus pakten we het boekje erbij en gingen een paar blaadjes terug (ik moet nu ook niet overdrijven hé). De 5 woordjes lezen gingen bijzonder moeizaam. Ik twijfelde of ik haar zinnetjes zou laten lezen 'de poes is in de doos' 

En plots gebeurde het: ze ging  over naar 'de koek is in de doos. eet poes de koek?' Nee! Natuurlijk niet.
Ze leest!! En voor even deed ze dit zelfs zonder tegenzin: ze wees de volgende 3 zinnetjes aan... "Nu die"
Ik zat naast haar met een mengeling van trots en opluchting. Ook deze horde zullen we nemen. Nog niet direct, maar' t gaat lukken...

Daarna was't genoeg, maar ze had er plezier in gehad.

thuisbegeleiding

Zoals elke nieuwe situatie lastig is voor haar en ze dan graag eerst even alle regels uittest, test ze ook de hulpverleners uit die hier thuis over de vloer komen. Met de 'nieuwe' heeft ze serieus gebotst: ze kreeg andere reacties dan ze verwachtte en ging er dus nog heviger tegenaan.
In de daaropvolgende bezoeken merkte ik dat ze beiden op zoek waren naar een 'andere manier', een minder conflictzoekende.

Bij zijn vorige bezoek verliep het behoorlijk rustig, in een aangename sfeer. "Ze begint hem te accepteren" dacht ik. 
Bij het afscheid nemen, versperde zij hem plots de weg met het trapstoeltje. Nog voor ik mij kon afvragen wat ze van zin was, stond ze bovenop het trapje en gaf hem een zoen. Dit had ik niet zien aankomen. Heerlijk

"Tot volgende keer" zwaaide ze hem na. 

Het komt goed, tussen die twee.

Stom kieken

De dag na mijn misrekening, reed ik naar het werk. Aan het T-kruispunt waar ik rechtsaf moest, kwam een stroom auto's van de rechterkant, waaronder ook een bestelwagen die veel meer plaats innam dan hij nodig had. En dus pakte ik mijn bocht (die ik net ingezet had) te scherp en was daarbij het kniehoge paaltje vergeten....

Dus de dag nadat 4 verlofuren nodeloos werden opgepakt, schond ik de hele rechterflank van mijn auto.... Omdat ik niet assertief genoeg ben én vooral een kniehoog (en vanuit de stilstaande auto niet zichtbaar) was vergeten..... Stom kieken dat ik ben!!! 

Als 't zo voortgaat heb ik zoveel verlofuren niet meer nodig want zal er ook geen geld meer zijn om op vakantie te gaan :-(  
Gelukkig is het vakantieweekje tijdens de paasvakantie al vastgelegd én betaald...

't Is jammer en ik ben zo boos op mezelf, maar dat zal de auto niet herstellen...

Als iemand een tip heeft wat betreft een carrosserie waar redelijke prijzen worden gehanteerd (regio Gent): laat maar weten!
Oh : en tips voor een elektricien die stopcontacten wilt herstellen en verplaatsen aan een OK prijs, zijn ook welkom

misser-die-kan-tellen in 2016

Miljaardemiljaardemilj....

Ergens in december heb ik cijfertjes door elkaar gegooid. De cijfertjes van 'opvang om 16u gesloten' en een datum die daarbij hoort.  Het zou ook kunnen zijn dat dit eerst zo was gemeld en later herroepen. Maar ja: na 20 december, kan ik bij mijn werkgever geen ingediende verlofaanvraag meer aanpassen.

En dus regelde ik toen een halve verlofdag, want ja: mijn werkgever is niet zo flexibel en uren 'recupereren' kan alleen maar als je eerst 'meeruren' maakt. En die heb ik niet aangezien we 31 dec op '0' moesten staan en dit de eerste werkdag is....

Want het gaat dus over vandaag. Ik had gelezen dat er geen opvang zou zijn en de kinderen opgehaald moesten worden tegen 16u. Blijkt dat niet te kloppen en is er gewoon opvang voor de kleuters en studie voor de lagere school.

Dus nu ben ik al 4 uren verlof kwijt... zonder dat het nodig was. 4 kostbare uren van de 150. Nog 146u te gaan

Hopelijk zonder nog 1 uur misverstand

2015 werd 2016

2015 werd 2016

Zelf ben ik opgegroeid met de traditie van nieuwjaarsbrieven:
"op mijn minivoetjes
kom ik hier heel zoetjes
..."

Op de school van de kinderen doen ze daar niet aan mee: "da's alleen voor kleuters, he", wist de Oudste te vertellen. En ik, oude sentimentele dwaas die ik ben, vind dat heel jammer. 
Voor mij heeft dat iets, heel die traditie van nieuwjaarsbrief-voorlezen. Tijdens heel die feestperiode- waarin je als kind het ene cadeau na de andere krijgt- ook eens even aan de anderen  denken en iets terugdoen: hen 'het beste' wensen... Ik vind dat schoon....
En daarbij was het ook een 'ceremonie': iedereen maakte het stil om jet te kunnen horen, je ging flink rechtop staan en las voor: veel stress gemengd met evenveel fierheid, gevolgd door een dikke knuffel (en een enveloppe)

2015 werd 2016
Bijna geruisloos, op de knallen rond middernacht na. En zo heb ik het het liefst. 
Ik 'heb niks' met oudjaar vieren: voel me altijd op m'n ongemak in het feestgedruis dat voor mij heel opgeklopt en onecht aanvoelt. Gelukkig heb ik een zus die ook niet zo'n nood heeft aan confetti en serpentines enzo. We brengen de avond al enkel jaren rustig en gezellig samen door. En deze keer werden we onverwacht getrakteerd op een muziek/theater show door het klein gespuis. Heerlijk hoe zij opgingen in het moment en ons de slappe lach gaven door een stukje onbedoelde slapstick

2015 werd 2016

En dus is het  het moment om iedereen het beste toe te wensen. 
Een heel welgemeende : goede gezondheid en een fijn en harmonieus jaar