'Dit schrijf ik beter niet, maar doe het toch.... uit frustratie
Jongste ziet haar ouders 2 uurtjes om de 2 weken.
Oudste ziet haar mama 2 uurtjes om de 4 weken... Ze kijkt er steeds naar uit.
Vandaag is 't voor beiden bezoekdag.
Vandaag is't voor de Oostvlaamse pleeggezinnen ook een recreatiedag.
Maar daar heb ik me dus niet op kunnen inschrijven: Oudste kijkt echt wel uit naar die bezoekjes aan haar Mama. En voor de Mama zijn ze ook belangrijk, meldde ze vorige week toch nog via SMS. Dus: logisch dat de maandelijkse bezoeken voorgaan op dat jaarlijks uitje, gevoelsmatig gezien toch.
Deze ochtend: 2 SMSsen van mama:" 't is toch vandaag, hé? Want op mijn papier staat het zo, maar ik kreeg geen telefoon".
Ik: "Jaja: data op je papier kloppen, dat staat ook zo op mijn papier. Wij zullen er zijn!"
Mama: "Goed, tot straks"
Tijdens middagdutje van de kinderen: SMS van de Mama met een paniekerige uitleg, begrijpelijk voor mij, maar het resultaat is dat het bezoek voor Oudste niet zal doorgaan...
Ze keek er zo naar uit: had zelf beslist welke kleren ze aan wilde om straks haar Mama te zien. Ik zit hier bijna met tranen in mijn ogen: ben teleurgesteld en boos en verdrietig in haar plaats...
Hoe zal zij zich straks voelen als ze wakker wordt en deze boodschap krijgt????
Helaas erg herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderenFrustrerend he, wanneer je niets kan plannen maar het bezoek dan niet doorgaat.
Nog frustrerender voor de kindjes, jammer genoeg...