Plots zie ik een kleuter staan, weliswaar in peutergestalte
Maar die maniertjes!
De ene dag moeten er staartjes in haar haar..
de andere dag moet ze een rokje aan..
Ze moet en zal haar nieuwe schoentjes aandoen ook al krijgt ze er nog blaren in, ah ja: ze zijn roze en nee: ze heeft geen zin in kousjes aandoen..
Op de meest parmantige manier laat ze haar zus weten "niet doen, Koeka boos zijn" wanneer deze koekjes of chocola uit de kast wilt pikken...
En ondertussen doet zij koppig haar eigen zin: "neen, heh?!" wanneer ik haar sommeer te stoppen met iets wat ik niet wil... en ze doet gewoon voort...
Ze kan knuffelen als de beste. Grote zus kijkt af en leert van haar.
Nu begrijp ik de ouders die vertellen over de kleine wriemelende armpjes om hen heen en wat dat met hen doet: als dit een olympische discipline was, had ze goud.
Ze staat er , laat zich horen en laat niet over zich lopen, is een complexloos en blij kind
En toch: ik hou mijn hart vast. 2de Kleuterklas op 1 september? "Best wel", zegt de ene: ze kan maar leren van de anderen en van de peutertjes die instromen gaat zij niet veel leren. "hou haar in de eerste kleuterklas" zeggen de anderen: dan heeft ze tenminste een basis om op verder te bouwen. En ook: 5 dagen later geboren en dan moest ik mijn hoofd hier helemaal niet over breken: dan had ze dit jaar gewoon een vol instapjaar en volgend jaar een eerste kleuter.
Maar dat is nu niet het geval, ze is eind december geboren...
Ze weet dat ze een aantal zaken nog niet kan en anderen van haar klas wel, maar tot nu toe heeft ze daar geen last van. Maar wat gaat dat geven wanneer zij de enige is die iets nog niet kan? Gaat ze dan een even blij en complexloos kind blijven?
Ik hoop het zo... Maar welke beslissing is de juiste???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!
Groetjes