De laatste weken vragen mensen, die ik al een tijdje niet meer gesproken heb, hoe "het gaat? en met de kindjes?" Januari..nieuwjaarsmaand...je kent het wel.
Mijn antwoord is dat het goed gaat, en iedere keer lijkt het mij te verbazen. Is het werkelijk zo dat ik mezelf hoor zeggen dat het goed gaat en er niet ondertussen in mijn hoofd een aantal alarmen afgaan en oranje lichten flikkeren?
Nee.
Ook in mijn hoofd blijft het kalm...
Het gaat -eindelijk- eens zijn gewone gangetje.
De Oudste wordt steeds meer 'een gewone kleuter'. Het feit dat ze ook al wordt uitgenodigd om bij vriendinnetjes te spelen stelt me gerust. Ze past helemaal in het plaatje van de 2de kleuterklas. Wat ik nog het strafste van al vind is dat uitgerekend zij al een heel sterk gevoel voor vriendschap heeft. Met 2 meisjes is ze bevriend sinds deze haar klas binnenstapten vorig jaar in november. Ook tijdens de lange zomervakantie bleef ze over hen praten, en zelfs nu er eentje nog in de vorige klas zit en de andere mee bij haar naar de 2de kleuterklas ging, blijft ze met beiden een intens contact onderhouden. En stilaan komt er ook ruimte om nieuwe vriendschappen te maken en onderhouden.
Ik kan mij echt niet herinneren dat ik in de kleuterschool al echte vrienden had..
Bij Jongste is er recent wat extra begeleiding ingeschakeld en daar heb ik een heel goed gevoel bij. Ze evolueert en blijft ondertussen haar vrolijke zelf. Ze wordt nu, zoals te verwachten bij een peuter die naar de crèche gaat, zo nu en dan ziek. Wat gevolgd wordt door een periode van niet-ziek zijn. OOh wat een opluchting! Vorig jaar viel ze van de ene ziekte in de andere...
Zo mag 2014 nog eventjes rustig verder kabbelen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!
Groetjes