Mama komt niet...

'Dit schrijf ik beter niet, maar doe het toch.... uit frustratie

Jongste ziet haar ouders 2 uurtjes om de 2 weken. 
Oudste ziet haar mama 2 uurtjes om de 4 weken... Ze kijkt er steeds naar uit. 
Vandaag is 't voor beiden bezoekdag. 

Vandaag is't voor de Oostvlaamse pleeggezinnen ook een recreatiedag. 
Maar daar heb ik me dus niet op kunnen inschrijven: Oudste kijkt echt wel uit naar die bezoekjes aan haar Mama. En voor de Mama zijn ze ook belangrijk, meldde ze vorige week toch nog via SMS. Dus: logisch dat de maandelijkse bezoeken voorgaan op dat jaarlijks uitje, gevoelsmatig gezien toch.

Deze ochtend: 2 SMSsen van mama:" 't is toch vandaag, hé? Want op mijn papier staat het zo, maar ik kreeg geen telefoon". 
Ik: "Jaja: data op je papier kloppen, dat staat ook zo op mijn papier. Wij zullen er zijn!"
Mama: "Goed, tot straks"

Tijdens middagdutje van de kinderen: SMS van de Mama met een paniekerige uitleg, begrijpelijk voor mij, maar het resultaat is dat het bezoek voor Oudste niet zal doorgaan...

Ze keek er zo naar uit: had zelf beslist welke kleren ze aan wilde om straks haar Mama te zien. Ik zit hier bijna met tranen in mijn ogen: ben teleurgesteld en boos en verdrietig in haar plaats... 
Hoe zal zij zich straks voelen als ze wakker wordt en deze boodschap krijgt????

aan de juf van de 2de kleuterklas

Lieve juf van de 2de kleuterklas,

We hebben ons best gedaan deze zomer, echt waar. We hebben het geprobeerd. Echt waar. 
Maar het lukt niet, nog niet.
En ik weet het maar al te best: in de 2de kleuterklas komen de kinderen ook in de namiddag naar de juf. Ze doen geen dutje meer 's middags... 

Behalve mijn Oudste, juf. 
Zij heeft het nog nodig, vraagt erom, smeekt/huilt/tiert tot ze even in haar bed mag. Of ze kruipt er gewoon in wanneer ze de kans ziet (vraag maar in het STIBO).
Stilaan kan ze 's avonds al niet meer zo vroeg de slaap vatten. Dus het zit eraan te komen.
Binnen een tijdje zal ze wel op maan-, dins-, donder- en vrijdag wakker kunnen blijven van 's morgens tot 's avonds (om dan op de andere dagen lekker bij te kunnen slapen).

Maar tot dan, lieve Juf, zou ik u willen vragen om alstublieft een uitzondering te willen maken voor Mijn Oudste, en haar toch naar de opvang te laten gaan in de namiddag zodat ze haar slaap heeft.

Oh ja, ik weet het wel: veel heeft te maken met gewoon worden aan een ritme. Een verandering van ritme vraagt een beetje aanpassing, zal u wel denken. 

Mis: elke verandering vraagt een enorme inspanning van mijn Oudste. 
Op 2 september gaat ze naar een nieuwe klas: een ander lokaal, een andere juf en voor een groot deel ook andere klasgenootjes. Dat alles zal enorm veel van haar vragen. 

En u zal er niets van merken, van wat het met haar doet. Hoe onzeker ze ervan wordt waardoor ze zich stoer zal proberen te gedragen. Ze kent u nog niet. Maar wanneer jullie elkaar beter leren kennen en zij vertrouwen begint te krijgen, zich thuis en veilig zal voelen in jouw klasje, dan zal ze tonen wanneer ze overprikkeld is en eigenlijk rust nodig heeft. 

Je hebt er wél een handleiding bij nodig, lieve Juf, of noemt het een 'vertaling'. Want een overprikkelde, vermoeide Oudste wordt druk, lawaaierig, kan niet meer luisteren, en zou wild om zich heen beginnen schoppen (letterlijk: dus gevaarlijk voor andere kleuters), uitdagend stout ook,... 
Niet meteen gedrag dus waarbij je zou denken aan : "dit kind is moe". En toch is dat vaak het enige wat helpt: rust geven door prikkels weg te nemen. En die rust die vindt ze, gelukkig maar, in haar middagdutje. 

Dan kan ze haar batterijen opladen om nadien weer het heerlijke, fantasierijke, springerige, leergierige kind te zijn dat ze eigenlijk is.

Dus, lieve Juf van de 2de kleuterklas,
Wilt u alstublieft in overweging nemen om mijn Oudste nog een tijdje te laten slapen in de namiddag? 
Hoelang 'een tijdje' duurt? Net zolang mijn Oudste tijd nodig zal hebben om te wennen aan al het nieuwe...

Weer een stapje

Héhé, het is zover: de Jongste is de babygroep in de crèche ontgroeid en is overgestapt naar de groep van 'de stappers'. 

Officieel was de eerste en voornaamste reden dat het "niet meer te doen was om haar bij de baby's te houden. Ze kan er niet afblijven." Versta hieronder: ze trekt zo nu en dan aan hun haren en gooit speelgoed in hun park of naar het stoeltje waar ze inzitten. Mijn wildebras bedoelt het ongetwijfeld goed, maar is wat te onbeheerst om speelgoed rustig te geven, waardoor het nogal eens in hun gezicht belandde. Verder doet ze met hen wat zij thuis heerlijk vindt met grote zus: rollebollen op en over elkaar. De baby's (nog niet kruipertjes) konden het naar verluidt niet zo appreciëren ;-)

Ze ziet er nog zo klein en fijn uit, tussen alle andere 'stappers'.. maar ze klimt stoer overal op. En met 'overal' bedoel ik op alles wat ze tegenkomt, zonder al te kunnen inschatten of ze dat wel kan...En dus staat mijn kleine, fijne Meid vol met blauwe plekken.

Ik denk dat ze er helemaal klaar voor was, voor die overstap. Ze staat stevig genoeg op haar voetjes, kruipt gewoon weer recht nadat ze is omvergelopen of gestruikeld is over haar eigen voeten. 

Na een jaartje bij 'de baby's' is het nu tijd voor een goed jaar bij 'de stappers' voordat de deur van de crèche definitief achter ons sluit....

En vakantie..... regelingen

"...verklaart hierbij verzekerd te zijn tegen alle mogelijke risico's in verband met de reis naar en verblijf in het buitenland; Dit ter ontlasting van alle kosten en andere schadelijke gevolgen veroorzaakt door: ongevallen, dood, ontvluchting, repatriëring, diefstal en alle andere in deze verklaring niet vermelde oorzaken, waardoor op gelijk welke wijze de verantwoordelijkheid van het betrokken ministerie zou kunnen in het gedrang komen"

Ja, dat moeten wij, pleegouder, dus ondertekenen voordat we toestemming kunnen krijgen om met pleegkinderen op vakantie naar het buitenland te gaan. En natuurlijk is het 'normaal' om een reisverzekering af te sluiten. Maar eentje die je verzekert tegen ontvluchting??? Het zou me verbazen als dat mee in de polis is opgenomen... Misschien moet 'het betrokken ministerie' er maar eens voor zorgen dat er een verzekeraar zich daarin verdiept?
Gelukkig zijn ze nog te klein om mij daar echt zorgen over te moeten maken...

Tussen haakjes: 'het betrokken ministerie' is er zeer goed in om zijne kop in 't zand te steken. Maar bon, dat zijn andere bezorgdheden en daarover zal ik het later wel eens hebben... "ten gepaste tijde"

Ik ben een ramp in organiseren: alles vooraf plannen en vooral het administratief gedeelte : ik heb er een hekel aan en dus wordt dat nogal eens op de lange baan geschoven. Maar is helaas wel noodzakelijk, zeker met pleegkindjes.
Maar goed:
*Kids-ID: gelukt! (na eerst een vruchteloze poging en wat zoekwerk naar de juiste papieren, weet u nog wel)
*Reisbestemming: al lang geboekt ;-)
*Reisverzekering: check,
*Overnachting onderweg: geboekt
*Aanvragen bij pleegzorg: meer dan op tijd opgestuurd. Geen idee wanneer ik de goedkeuring zal krijgen :-(
*Nu nog een onderhoudsbeurt voor de auto regelen en nog medicatie tegen astma (voor Oudste) laten voorschrijven en wij zijn er klaar voor.

Wat vooruit denken betreft dan toch.
Koffers pakken is iets voor op het laatste moment, al leg ik tijdens de laatste week voor vertrek wel al een deel van het wasgoed niet terug in de kasten. Maar hou ik ze aan de kant om in de koffers te kunnen steken.
En voor het eerst in mijn leven ben ik een vakantie-lijstje beginnen aanleggen. Desondanks kan het niet anders dan dat ik ook deze keer wel weer iets zal vergeten. ..Misschien laat ik nadien wel weten wat het was...

familie verbanden

De Oudste is al een tijdje geïnteresseerd in familie-banden.
Dat zij uit de buik komt van haar mama en bij mij woont, dat is al lang geen nieuws meer voor haar.

Kind van haar MAMA - OUDSTE - woont bij Koeka

Dat haar mama zelf ook een papa heeft en ik ook een papa heb: ook dat heeft ze beet

Bompa is de papa van Mama -  - Opa is de papa van Koeka

Kind van haar Mama - OUDSTE  -  woont bij Koeka

Ondertussen is ook Jongste bij ons komen wonen, en ook zij is een kindje van haar eigen ouders

Kind van Mama              -           OUDSTE   -  woont bij Koeka

                  (pleeg-)zus van

Kind van een andere Mama en Papa -JONGSTE- woont bij Koeka

Oudste noemt Jongste heel trots "haar zusje"

Ze weet ondertussen ook dat Tante en Nonkel mijn zus en broer zijn en dus ook de kinderen van Opa

Maar, en nu komt het, Jongste blijkt nog een biologische broer (of half broer?) te hebben. Dit jongetje verblijft ook in een pleeggezin. Hij is op de hoogte gesteld van het feit dat hij Grote Broer is en er ergens nog een Babyzusje is. Stilaan zou er een kennismaking en opbouw van contact tussen beide kinderen worden geïnstalleerd.

Ik heb het proberen uitleggen aan de Oudste.

Maar het is veel om te vatten voor haar: er is dus nog Jongen die een broer is van Jongste, maar haar broer niet is en die niet in hetzelfde huis woont als ons. Maar die wel uit de buik komt van de Mama van Jongste.

En dan komt haar vraag: "en mijn Papa? Is die naar de hemel, zoals jouw Mama?" 

"Euh: je weet toch dat jouw papa niet naar de hemel is?

"Maar ik wil eens naar de hemel gaan, op bezoek bij jouw mama!"

Typisch: als ze het ergens niet over wilt hebben - in dit geval een nieuw opduikende broer voor Jongste- begint ze over iets anders. Deze keer op een zeer subtiele manier, voor een 3-jarige!

Tandpijn in het weekend

Tandpijn... zo van mijn oor tot halverwege mijn kaak, 'k word er al 2 nachten wakker van... pijnstillers maken het een beetje minder scherp, de pijn... maar hij gaat er niet mee weg. "k word er bijna misselijk van en vooral weinig verdraagzaam tegen de kinderen.

't Is natuurlijk ook een manier om te ontdekken dat zelfs tandartsen weekenddiensten hebben... Gelukkig.
Zaterdagochtend was ik nog vastbesloten om flink te zijn en te wachten tot ik maandag mijn tandarts zou kunnen bellen voor een dringende afspraak. Is ook iets gemakkelijker om dan opvang te vinden voor de kindjes. Ik kan ze toch niet meenemen wanneer ik naar de tandarts moet?? Vanmorgen besloot ik dat ik het zolang niet zou kunnen trekken... Misschien kan ik gewoon niet veel verdragen...

Bellen, en horen dat je zo'n 3 kwartier later al mag langskomen. OK: en wat met de kindjes?
Iedereen van deze straat die ook de kindjes kennen, proberen te contacteren: niemand thuis behalve buurvrouw die vertrekkensklaar stond.
Dan maar kindjes meenemen, met wat boekjes voor de oudste, de buggy voor de kleinste.. Oh wacht eens: ook nog de auto-DVDspeler misschien? Allemaal om ze even 'kalm' te houden. Was ik natuurlijk de afstandsbediening vergeten, dus die DVD: dat viel in't water.

Tandarts van wacht, die duidelijk erg op haar ongemak was omdat mijn oudste niet doodstil op haar stoel zat en nadat ik uit de tandarts stoel stapte nog begon wat rond te wandelen in haar consultatieruimte (Stel je voor!! Nu ja: zowel consultatieruimte als mijn Oudste hebben er geen schrammetje aan overgehouden.), kon me naar huis sturen met medicatievoorschrift en de raad om zo snel mogelijk naar mijn tandarts te gaan. Was ik al van zin natuurlijk.


Stress... al die onverwachte zaken wanneer je niet kan terugvallen op familie die op minder dan 5km afstand woont of een partner die zo nu en dan thuis is.

Wanneer we terug thuiskomen komt buurvrouwtje gegêneerd melden dat de afspraak waar ze voor klaar stond afgebeld werd en ze dus eigenlijk wel had kunnen babysitten als ze het had geweten.... Niet aantrekken Buurvrouw: dat kon je niet weten EN wij weten dat je er al zoveel wèl hebt gestaan voor ons..

K&G en Vit D

K&G laat weten dat vitamine D belangrijk is voor jonge kinderen.  En wel op deze manier: "...dat het niet levensbedreigend is als ze het eens een dag niet hebben gekregen, bijvoorbeeld bij een logeerpartijtje, maar..."
Enfin: vit D bijgeven is wel levensnoodzakelijk. Waarmee ze impliciet aangeven dat een kindje niet gezond kan opgroeien wanneer het geen vitamine D krijgt...

HALLO K&G???

Is communicatie op die manier echt nodig? Ik ben steeds nauwgezet naar K&G gegaan (en ga trouwens nog steeds met de jongste) en NOOIT heeft iemand mij aangesproken op het bijgeven van Vit D. Met beide kindjes is zo nu en dan een bezoekje aan de kinderarts noodzakelijk: ook zij heeft mij er nooit iets over gezegd.

En dan krijg ik -via de media - ineens het gevoel hoe een slechte en verwaarlozende pleegmoeder ik wel niet moet zijn, want ik wist niet eens dat kinderen jonger dan 6 dagelijks extra vitaminen moeten nemen....

Of is K&G gesponsord door een of ander pharma-bedrijf???

In elk geval lijkt het mij interessant als K&G eerst eens binnen eigen rangen deze info zou verspreiden.....