gejongleer in't huishouden

Kookblogs, ik kom ze precies een klein beetje vaker tegen, de laatste tijd ;-) .
Dagenzondervlees lijkt voor velen aanstekelijk te werken : om te experimenteren, om ideetjes op te doen en deze te delen.
Ik moet iets bekennen: de keuken... da's m'n ding niet. Dus die dagenzondervlees : ik denk er nog niet aan. Niet omdat ik niet achter het idee zou staan. Ik vind het zelfs fantastisch: milieubewustzijn in de praktijk brengen. Maar ik kan het echt niet. Nu niet.. Wie weet, komt er ooit wel ruimte in mijn hoofd, tijd om het wél te doen...

Ze had het me wel gezegd hoor, m'n pleegzorgbegeleidster: "Dat ik mijn grenzen nog wel zou tegenkomen", zeker met de komst van de Jongste. Maar 't ging eigenlijk allemaal: kindjes-werken-huishouden. Al is mijn tijd echt wel gevuld: tijdens weekdagen vertrekken om kwart na 7 om de kinderen respectievelijk af te zetten op school en aan de crèche, te gaan werken, en met kinderen pas tegen 6 uur 's avonds thuis te komen. Dan start de avondrush, die meestal rond acht uur stilvalt: dan liggen de kindjes in bed en kan ik starten met het huishouden. In het weekend: gaan sporten met de Oudste, boodschappen doen, rondrijden met de kinderen zodat ze hun ouders kunnen bezoeken, eens een keertje iets leuks met hen doen,
Op 1 of andere manier kon ik met deze 3 (kindjes-werken-huishouden) jongleren zonder echt veel te laten vallen, al kan een kleinigheid de routine serieus verstoren wat enkel kan opgelost worden door in te boeten op slaap. Nu, op't einde van de winter waarbij de meisjes bijzonder vaak ziek zijn geweest, lukt het niet meer. De strijk stapelt zich op, ik weet niet meer wanneer ik nog eens zal kuisen en ruiten wassen... pfft: da's voor 'ooit eens'.
Ik merk wel de laatste dagen dat ik meer rust nodig heb. Gewoon letterlijk moe ben, spierpijn in m'n armen, wat meer ga zitten in de zetel.
Het is het einde van de winter, de laatste jaren weegt die periode wat zwaarder door.

Maar ik moet meer doen dan enkel wachten op de zon, op de warmte, op de lente. Het wordt tijd om te sleutelen aan mijn voeding: meer fruit, meer groenten, minder boterhammen, minder koeken en andere zoetigheden.
Oh nee, geen denken aan dat ik alles van 't ene moment op 't andere alle snoep/koeken ga afzweren: ik hou dat toch niet vol.  De valkuil van'minderen' is natuurlijk: Vanaf wanneer 'minder' is al 'minderen'??? Ik denk dat het criterium is: "stilaan terug energie krijgen"..

En zo is de cirkel rond: de dagen zonder vlees: ik zie het organisatorisch niet zitten: ik vind gewoon de tijd neit om een keer extra naar de winkel te gaan, extra te koken (wat ik nu enkel in het weekend doe. Tijdens de week eten de kinderen hun warme maaltijd op school/crèche en ik op't werk).
 Maar ik wil wél aandacht geven aan mijn voeding, de komende tijd...  En hopelijk komt de beloning met extra energie.