Kids-ID

Tijdens de paasvakantie wordt het even 'echt vakantie'. We gaan dan naar zo'n vakantiepark-met-zwembad-en-speeltuin, nét over de grens. Niks speciaals, maar wel heel fijn: even alleen maar spelen-eten-slapen-spelen. Verder niks van huishoudelijke- of administratieve- of klus-beslommeringen.

Heel gewoon, dus...
Al is het NIET heel gewoon om alles in orde te krijgen. Pleegzorgsgewijs gesproken dan.

Deel 1: toestemming krijgen
In januari heb ik het vakantie-adres en de data doorgegeven aan de pleegzorgdienst. Zij moeten dit op hun beurt doorgeven aan de respectieve jeugdrechters (Kleine Zus en Grote Zus vallen elk onder een jeugdrechtbank in een ander arrondissement, dus uiteraard ook onder andere jeugdrechters).
Op deze toestemming zit ik nu nog te wachten.

Deel 2: administratie in orde krijgen
Het addertje zit hem in "nét over de grens". Dit wilt dus zeggen dat de kindjes best een Kids-ID hebben. De oudste had er eentje, totdat mijn portefeuille werd gepikt op de dag van de verkiezingen. Trouwens: om de 3jaar moet deze vervangen worden en het was zover. De jongste heeft er nog geen.

Dus: ga ik naar het administratieve centrum om een Kids-ID aan te vragen. Met een heel klein hartje en veel zenuwen omdat ik weet dat het de eerste keer heel wat voeten in de aarde heeft gehad om dit in orde te krijgen. Ik denk dat ik toen pas na de 3de of 4de keer alle nodige papieren in orde had.
Deze keer had ik dus in januari al aan de pleegzorgbegeleidster gevraagd om via de consulente (van de JRB) aan een toestemming van de jeugdrechter te geraken. Een toestemming om het Kids-ID als pleegouder voor dit kind te mogen aanvragen en afhalen. Deze vraag werd weggewuifd, afgewimpeld door de consulente wegens: "niet nodig. Je hebt het vonnis van de JRB wat betreft plaatsing. Dat is voldoende".
Hmmmm: vorige keer niet. Maar wie weet is er iets veranderd op die 3 jaar?
En ik weet het wel:  bij de meeste gemeentelijke diensten IS dat ook voldoende. Dan krijg je als pleegouder het Kids-ID wanneer je deze documenten voorlegt. Dit krijg ik ook te horen van andere pleegouders waar ik contact meer heb. "Kids ID aanvragen? Gewoon: vonnis voorleggen en dan is het OK".

NIET DUS!! Ik sta daar netjes met de 2 kindjes, hun pasfoto's, de vonnissen van de jeugdrechters en bewijs van hun domiciliëringen. "Heb je een vonnis dat de ouders uit hun ouderlijke macht ontzet zijn?" "Nee: ze zijn dat ook niet". "Dan kan u dit niet aanvragen mevrouw. Dat blijft bij de ouders".
Ik kan de man achter het loket absoluut niets verwijten: hij is er iemand gaan bij roepen om te kijken hoe ze dit konden oplossen, ze zijn samen op zoek gegaan naar documenten waarop staat wat zij als administratie wel en niet mogen doen, én hij bleef erg vriendelijk en correct én ze hebben er ruim de tijd voor genomen. Niks afwimpelen dus. Maar het kan gewoon niet...
TENZIJ er een document is van de jeugdrechtbank waarop vermeld staat dat ze mij de toestemming geven om het Kids-Id aan te vragen. (Of er een volmacht is van de ouders, met kopie van hun ID. Maar aan dat laatste begin ik dus niet meer: voor dat dit in orde is bij de ouders van beide kinderen op een manier dat het ook voor de administratie OK is... Dan zijn we rap een half jaar verder).
Ondertussen was ik aan het telefoneren met de pleegzorgdienst. Ha ja: als ik via hen te horen kreeg dat het vonnis voldoende moet zijn, dan mogen ze nu ook mee-denken naar oplossingen. Maar ze kwamen na wat opzoek werk tot bijna dezelfde conclusie. Alleen zou er nog een 3de mogelijkheid zijn, volgens hun. Maar ik wil het risico niet meer nemen om er nog eens voor Piet Snot te staan...

Pffft: frustrerend om mijn gelijk te krijgen, vooral omdat ik de pineut ben...

En als de consulenten van de jeugdrechtbanken hiervoor nu niet rap in actie schieten, dan vertrekken wij op verlof zonder ID's. En waarom zouden ze hiervoor rap in actie schieten? Ze verdrinken nu al in het werk en krijgen vooral te maken met erg schrijnende situaties waarin  kinderen terechtkomen en moeten daar oplossingen voor verzinnen. Dat lijkt mij wel iets belangrijker... dan onze vakantie.

Al is het wél belangrijk voor ons...