hindernissen-parcours

Ik ben in mijn hoofd aan het plannen, regelen en ook al een klein beetje aan het uitvoeren (crèche gevonden) wanneer ik telefoon krijg van de pleegzorgdienst. De plaatsing gaat niet door... Mama, die eerst wel de vraag had, ziet het nu niet zitten en werkt tegen.
Ik begrijp goed dat het geen zin heeft om een vrijwillige plaatsing te proberen tot stand te laten komen wanneer de moeder plots van gedachte is veranderd. Maar het is zo erg dat door de verandering bij moeder er nog niks concreet voor haar kindje uit de bus komt en dat wordt nu toch wel stilaan tijd!

Aan telefoon ben ik één en al begrip, ook de pleegzorgdienst vindt dit geen goede situatie en zit ermee verveeld. Het is ook hun keuze niet en zij worden ook voor voldongen feiten gezet.
Pas vandaag merk ik dat het bericht toch niet in mijn koude kleren is blijven hangen en moet ik eventjes slikken. Ook ik was al begonnen met mijn leven wat anders in te richten op het moment dat de concrete vraag gesteld was. (Van alleenstaande naar pleegmama vraagt toch wel een beetje aanpassing in levensstijl en wat aanpassing in huis).
Nu zit ik hier...

Nu ja, de tijd die vrijgekomen is zal snel weer ingevuld zijn met allerhande activiteiten, dat is het probleem niet :-)
't Is dat knopje in mijn hoofd dat terug moet geswitched worden, en dat blijkt toch een beetje tijd nodig te hebben...

Het pleegzorgavontuur is vandaag toch een avontuurlijk hindernissenparcours gebleken :-)