Pleegouder zijn is ook:
* gebeld worden door instantie X, want zij hebben opdracht gekregen via de jeugdrechtbank om voor dat éne aspect in te staan. Of ik eens in mijn agenda kon kijken wanneer ik mij vrij kan maken voor een gesprek? Tijdens de kantooruren wel te verstaan... Niet zo evident dus kijken we al snel enkele weken verder in onze agenda. 2 weken later een mail van pleegzorg: zij vinden dat instantie X dat éne aspect niet mag opnemen dus of ik dat even wil annuleren? Heu? Als jij meer weet, waarom annuleer jij dat dan niet? allez dan: pleegzorg zal annuleren. 2 dagen voor gesprek: mail van pleegzorg: ze hebben de persoon niet te pakken gekregen. Dus of ik hen wil laten weten dat ze't verkeerd begrepen hebben? Ik krijg persoon 1 uur na het ingaan van de afspraak eindelijk aan de lijn. Ik op mijn ongemak: ik ben op dit moment moedwillig afwezig op een afspraak want heb niet de kans gehad om af te bellen. Gelukkig was mijn afwezigheid toch al vooraf doorgegeven. De reden waarom: "ik mag niet komen van pleegzorg" is erg lullig om mee te delen, maar de enige waarheid. Verduidelijking zou onderweg zijn van jeugdrechtbank naar instantie... ik hoop snel...
* consulente wil mij zien. Wat een goed idee is, voor alle duidelijkheid. Ik krijg de boodschap: die dag, dat uur op haar kantoor. Dat dit tijdens de vakantie is en alles wat opvang voor de kinderen betreft, lang vooraf zorgvuldig gepland, maakt dat deze boodschap toch op gezucht wordt onthaald. Niet evident.
* behoort ook tot de categorie 'lullig': Tijdens het uitoefenen van haar hobby, kwam een fotografe langs. De kinderen mochten verkleed en dansend voor haar lens poseren. Nadat pleegkind hoorde dat haar foto zo mooi is dat ze gekozen werd om te gebruiken voor een tentoonstelling, kind in kwestie moeten teleurstellen: pleegzorg weigert toestemming. Voor elke publicatie van een foto van een kind, moeten ouders hun toestemming geven. Pleegouders zijn geen voogden, noch ouders en kunnen/mogen dus dit formulier dus niet ondertekenen. Hier is wetgeving rond, dus ik zoek verder en stuit op: "volgens de strikt juridische interpretatie mag een minderjarige in kwestie niet identificeerbaar in beeld worden gebracht én mag de inhoud van de gerechtelijke procedure niet bekend worden gemaakt. Jongerenwelzijn heeft dit eind 2014 echter genuanceerd: een minderjarig geplaatst kind mag toch herkenbaar in beeld kan worden gebracht als er maar géén enkele link is met de jeugdhulpcontext of de gerechtelijke procedure (vb. klasfoto's, activiteiten met jeugd- of sportvereniging... ). " Het mocht dus wel, maar pleegzorgbegeleider is niet op de hoogte van de versoepelde regeling en heeft al een 'njet' gegeven. Dan maar de wat ingewikkeldere weg opgaan en via via de mama trachten contacteren voor haar toestemming.
Kind in kwestie is al zo vaak boos omdat ze niet bij haar eigen ouders woont zoals de andere kinderen van haar klas, moet ik ze nu echt nog eens laten stigmatiseren wanneer er geen reden voor is?
* en we gaan verder in de categorie 'stigmatiseren'. Uiteraard ga je als pleegouder wat discreet om met het gegeven 'pleegkind' wanneer je op stap bent met de kinderen. Tot ze door 'onwetende' ouders van klasgenootjes worden uitgenodigd voor een logeerpartijtje vandaag of morgen. Dan moeten ze wel ingelicht worden. "Sorry, zal niet lukken. Van mij zou ze mogen, maar ik moet eerst toestemming vragen en krijgen van de bevoegde instanties. Zo binnen een dag of 10 is die papierwinkel wel in orde"... is de wat cynische versie. Maar inhoudelijk komt het daar wel op neer...
Terugkerend zeer, toch? Ik hoor die verhalen wel vaker van pleegouders. (Magere troost, ik weet het.)
BeantwoordenVerwijderenAch ja: een 'terugkerend zeer' dat is ook wel zo. En meestal kom je dit wat gespreid in de tijd tegen en dan haal ik mijn schouders op bij de bedenking "pleegzorg, hé". Nu was het toevallig geconcentreerd binnen een dag of 3, en dan zet het die dingen weer even scherp.....
BeantwoordenVerwijderen