En mijn hart maakte een sprongetje

Dat ze't zo moeilijk heeft met veranderingen, weet je nog? 

Gisteren kreeg ze te horen in welke klas en bij welke juf ze volgend jaar terecht zou komen, en mochten ze al een bezoekje brengen. 
'S avonds wist ze't niet meer zo goed. Hoe heet haar juf ook alweer? Was het nu juf Sofie of juf Evy? En de naam van de klas was al helemaal verdwenen uit haar geheugen.
Ze wist wel te vertellen dat ze samen zit met haar beste vriendin. En oh ja: het is ook de klas van E en M, die vorig jaar bij haar in de klas zaten en waarmee ze nu soms nog speelt op de speelplaats. 

Een beetje uitleg: ze komt uit een klas waar 2de en 3de kleuter samen zitten en gaat naar een klas waar eerste - tweede en derde leerjaar samen zitten

dank je, school, om er rekening mee te houden dat zij de vertrouwde gezichten heel erg kan gebruiken!

Vandaag komen we,  zoals elke dinsdag, erg vroeg aan op school. Zelden zien we dan al kleuterjuffen. In de verte zie ik uit mijn ooghoeken  wel eventjes iemand, terwijl ik bezig ben met de boekentas van de jongste op z'n plaats te zetten .
"ik heb mijn juf gezien" roept ze terwijl ze ondertussen een vreugdesprongetje maakt. 
Ah, toch haar kleuterjuf al aanwezig?
"Nee, juf Evy!"

En toen maakte mijn hart een sprongetje .... van vreugde

Weg spanning en angst voor de toekomst: zij is helemaal klaar om te genieten van haar vakantie en met enthousiasme (en onvermijdelijk ook spanning) uit te kijken naar wat daarna volgt.