En mijn hart maakte een sprongetje

Dat ze't zo moeilijk heeft met veranderingen, weet je nog? 

Gisteren kreeg ze te horen in welke klas en bij welke juf ze volgend jaar terecht zou komen, en mochten ze al een bezoekje brengen. 
'S avonds wist ze't niet meer zo goed. Hoe heet haar juf ook alweer? Was het nu juf Sofie of juf Evy? En de naam van de klas was al helemaal verdwenen uit haar geheugen.
Ze wist wel te vertellen dat ze samen zit met haar beste vriendin. En oh ja: het is ook de klas van E en M, die vorig jaar bij haar in de klas zaten en waarmee ze nu soms nog speelt op de speelplaats. 

Een beetje uitleg: ze komt uit een klas waar 2de en 3de kleuter samen zitten en gaat naar een klas waar eerste - tweede en derde leerjaar samen zitten

dank je, school, om er rekening mee te houden dat zij de vertrouwde gezichten heel erg kan gebruiken!

Vandaag komen we,  zoals elke dinsdag, erg vroeg aan op school. Zelden zien we dan al kleuterjuffen. In de verte zie ik uit mijn ooghoeken  wel eventjes iemand, terwijl ik bezig ben met de boekentas van de jongste op z'n plaats te zetten .
"ik heb mijn juf gezien" roept ze terwijl ze ondertussen een vreugdesprongetje maakt. 
Ah, toch haar kleuterjuf al aanwezig?
"Nee, juf Evy!"

En toen maakte mijn hart een sprongetje .... van vreugde

Weg spanning en angst voor de toekomst: zij is helemaal klaar om te genieten van haar vakantie en met enthousiasme (en onvermijdelijk ook spanning) uit te kijken naar wat daarna volgt.

alleenstaand ouderschap is ook:

Alleenstaand ouderschap is ook: 
* alleen uitkijken naar een parkeerplaats in een drukbevolkte wijk en met 2 vermoeide, jengelende kinderen op de achterbank. Heel blij zijn dat je er een vindt in je straat 
Terwijl je denkt: 'wat zou het handig zijn om een extra paar ogen te hebben om te kijken, of iemand die de kinderen efkes kalmeert'
* 1 kind in bed, 1 kind in bad en dan moeten rennen naar de voordeur omdat ze daar ongeduldig aan het bellen zijn ('t brand toch niet???)
'kon er nu maar iemand anders lopen'
* Jezelf voor je kop stoten wanneer de boze meneer aan de deur je duidelijk maakt dat je op de gehandicaptenparkeerplaats staat. Dju toch... ja de belijning is natuurlijk weg met dat afgeschraapt wegdek, maar het bordje staat er nog wel en dat heb ik stoemelings niet gezien. Maar d' er zit er nog eentje in bad. Kiezen tussen parkeerplaats en kind alleen in bad? Ik dacht het niet: eerst kind in bed steken!
'Zoetje: kan jij de auto verzetten, dan die ik voort met de kinderen wassen en in bed steken' Aagh wat zou dat nu goed uitkomen!!!
* Boze verderwegwonende buurman stuurt ondertussen andere buren af op de bel aan mijn voordeur: Mijn auto moet daar weg!! Dus cross ik nog eens naar beneden. Ja zeg: ik had toch gezegd dat er een kind in bad zat en zo gaat dat ook niet echt vooruit...
* Kind 2 is ondertussen afgedroogd, ze kan niet meer verdrinken. Dus grits ik m'n sleutels, roep dat mijn auto niet goed staat en ik rap terug ben.
* Nu ja: "rap" is een zeer rekbaar begrip als het gaat over het vinden van een parkeerplaats na 7u 's avonds....
"Kon ik nu maar thuis blijven en de kinderen rustig in bed leggen terwijl  iemand anders rondjes rijdt met de auto...."
* Wanneer ik terug in de straat kom gewandeld, staan er 2 zeer sip kijkende meisjes in pyjama op het voetpad, met 'onze buren' in hun deurgat die mijn meisjes aan het entertainen (kalmeren) zijn... Ze waren komen kijken waar ik bleef en de deur was dichtgevallen. Dus hebben ze netjes gedaan wat ik hen vertelde: 'als de deur toevalt en ik ben niet direct in de buurt, bel dan bij *, of bij * of je kan ook nog naar *.... 
Gelukkig hadden ze bij de eerste al prijs :-)

Zeg, wacht eens even: ja meneer heeft een gehandicapten parkeerplaats nodig voor zijn zwaar gehandicapte vrouw. Mevrouw ligt al even in het ziekenhuis: dus heeft meneer strikt genomen die parkeerplaats niet NU NU NU nodig en kon hij ook wel een half uurtje gewacht hebben. Toch??? Ik heb me weer laten opjagen.....

Vuilbak

Hoor je dat?
Wat?
Ik weet het niet... dat licht gekraak, nee :geritsel
Waar?
Hoe moet ik dat weten? Daar denk ik, in de keuken..
Allez, we zullen eens gaan kijken
Voorzichtig...
rolt met de ogen
ik hoor niks
Jawel, daar....
't KOMT UIT DE VUILBAK!
Daar zit iets in wat beweegt, iets dat leeft.
Daar zit zeker een beest in
Alsof dat kan. Hoe zou dat beest daar dan wel in geraakt zijn?
Ja,waarom moet ik dat weten? luistert dan: echt dat is iets levend..
Maar nee: gewoon wat gekraak van die vuilzak in de vuilbak. De zak zal te vol zijn.
Nee, nee: dat kan niet. Echt niet. Dat is nu al 10 minuten aan het kraken. Allez: ritselen. Wie weet zit daar wel een slang in...
Een slang! Kan je nog iets hysterischer verzinnen... er zit niks in.
Een rat dan, of een hele sprinkhanenplaag. Of nee: vlooien. Met die vuilkarmannen die staken.. dat gaat hier een plaag met ongedierte zijn. Ge gaat dat zien hé
Ja: sprinkhanen die uit de pampers komen gekropen... want er zitten vooral vuile pampers in die vuilzak.
En cavia uitwerpselen. Wie weet wat daar verder nog allemaal in dat stroo zat dat ik uit dat kot heb gehaald.. Daar kan toch vanalles en nog wat in zitten?
Weet je wat: gij rationele: doet het dan open, hé. Die vuilbak. En ziet dan wat er in zit.
Maar: dat gaat niet hé!
Waarom niet. Los het op hé. Ik kan niet: ik ben verstijfd van angst.
Correctie: Jij bent de 'angst' die haar verlamt, ik ben de ratio die haar moet kalmeren.
Awel Ratio: waarom doe jij die vuilbak nu niet open, zodat we weten wat er aan de hand is?
boos:Gaat niet! Zij kan alleen maar uitvoeren wat de meest overheersende emotie haar dirigeert. docerend: Momenteel ben jij dat, Angst. Kijk maar hoeveel meer rood hierboven staat.
Kan me niet schelen.. los het op, ik ben bang van de vuilbak. Er zit zeker een gevaarlijk beest of monster in. Stel je voor dat morgen de kinderen die vuilbak open doen en dat monster hun aanvalt. Wat dan? Hé?!
OK, ik kan niet veel doen, want jij verlamt haar door angst. Ik ga haar zeggen de vuilbak voorzichtig buiten te zetten. En daarna: kruip in bad! en ga slapen... en stop met hysterisch te denken.
Ha nee he! Gij, mijn ratio, hebt niet het recht om mij, de angst, neerbuigend te behandelen. Ik heb OOK bestaansrecht, weet je wel! Ik moet al altijd zwijgen! Omdat Jij, ratio, altijd het heft in handen moet nemen. Alleenstaande, met kinderen, dan mag en kan je niet overspoeld worden door angst. Maar ik ben hier wel, en ge moogt me niet doodzwijgen.

En ja: ik ga in bad. En laat mij met rust. En maakt dat die vuilbak buiten staat, dan moet ik er niet meer bang van zijn. Kijk nu, nu klink ik al net zoals jij. Ge moet me alleen serieus willen nemen....zo heel af en toe....