Tieners?

En plots overviel het mij... en 't laat me niet meer los.

Ik besef nu dat de meisjes ook nog hier zullen wonen wanneer ze tieners zijn. Nu ja, we spreken over pleegzorg, dus dat kan er volgend jaar al weer anders uitzien.  Maar toch: hoe de zaken nu lopen en voortgaande op de voorbije jaren... ja: dan heb ik binnen zo'n 8 jaar 2 pubermeiden in huis.. In mijn huis.... correctie: in mijn piepklein huis....waar ze samen 1 kleine slaapkamer delen. 
Nu ze klein zijn, is dit geen enkel probleem, ze willen niets anders dan samen op 1 kamer slapen en kijken uit naar het moment waarop ze in een stapelbed mogen slapen. 
Maar met 2 nogal drukke kinderen die beiden ook redelijk prikkelgevoelig zijn, denk ik dat dit niet zal blijven duren. Volgens mij willen die elk een 'eigen plekje' wanneer ze tiener zijn. 
Waarschijnlijk gaat dit niet alleen over 'willen' maar zelfs over 'nodig hebben'. 

En nu? 
Nee, ik kan geen 3 slaapkamers maken in mijn klein huis...

Dus ben ik beginnen zoeken op immo-sites wat een 3 slaapkamer-huis zou kosten...en viel achterover: onbetaalbaar veel. 
Ook als ik mijn huis verkoop, dan nog zal ik tot mijn pensioen behoorlijk moeten afbetalen aan de nieuwe hypotheek. Wil ik dat? Net nu ik financieel wat ademruimte krijg en bijvoorbeeld zelfs al 2 jaar op rij met de meisjes op vakantie kan in de zomer. Geen reizen meer tot aan mijn pensioen?

Je zal argumenteren dat ik er goedkopere regio's bestaan. Dat klopt. Maar ik zie het niet zitten om helemaal opnieuw te beginnen. Het was niet gemakkelijk om hier ingeburgerd te geraken. Echt moeilijk zelfs. En dat wil ik niet meer opnieuw doen. Daar wil/kan ik mijn energie niet meer insteken... ik ben ook zo jong niet meer.

Trouwens: ik woon hier graag! Ik heb fantastische buren in de straat en leer fijne andere ouders kennen 'aan de schoolpoort', de kinderen kunnen naar een goede school met een erg uitgebreide en leuke buitenschoolse opvang. Alles wat we nodig hebben is in de buurt...

Een huis met 3 slaapkamers, een ietsiepietse tuintje en ofwel ruimte in huis om de fiets te zetten ofwel 1 of andere mogelijkheid om de fiets in de tuin te krijgen zonder door het huis te moeten... Dat lijkt niet weggelegd voor ons.

Of maak ik mezelf nodeloos ongerust en kan dat wel lukken om met 2 één slaapkamer te delen tot aan - laat ons gissen- hun 20ste? Kan ik ook fout zijn met mijn idee dat dit 'slaapkamer delen' niet meer van deze tijd is?

Maar het laat me dus niet meer los.
Zeker weten dat ik daar nog lang mee bezig zal zijn: tips en info vragen van mensen die wat kennen van verbouwen om te kijken wat wél kan, gratis schatting van mijn  huis?, gesprekken met banken om te kijken wat ik kan lenen zonder dat het 'pijn' zou doen, en ogen en oren open houden!  
Ik zou ook kunnen afwachten en kijken hoe het evolueert... maar ik zei het al: ik ben zo jong niet meer. 'Afwachten' is dus ook een keuze maken: binnen een paar jaar is het sowieso niet meer mogelijk om nog een hypothecaire lening af te sluiten.

Elke tip is welkom. Ook die om mij gerust te stellen dat ik mij daar helemaal niet zo druk in hoef te maken :-)