spreidstand

Dit is een moeilijke, voor mij.
Want alles wordt bepaald door welke bril ik kijk..
Die van de rede? Of die van de emotie?

Op zich gaat het om iets kleins, pietluttig bijna... 
En het begint zelfs met iets leuks, hoopvol: 
Oudste krijgt het voorstel van 1 van haar vriendinnetjes om een keertje te komen logeren. Ze vindt het geweldig!!!!
Natuurlijk mag dat: het vriendinnetje is hier al komen spelen en zij daar. De ouders kom ik regelmatig tegen 's avonds bij de opvang: ze komen zo wat rond het zelfde uur hun dochter oppikken. Het zijn lieve, spontane mensen...

Wacht even: Oudste is mijn dochter niet. En alhoewel ik mag beslissen over de dagdagelijkse gang van zaken, valt het 'gaan logeren bij een vriendinnetje' niet meer onder mijn bevoegdheid.
Dat is zo met kinderen die geplaatst zijn... als er afgeweken wordt van de routine, en dan vooral wat betreft het ergens gaan slapen onder iemand anders' toezicht, dan moet er 'goedkeuring' gevraagd worden. Normaal krijg je die ook hoor, daar niet van. En in dit geval zal het nog wel lukken om die goedkeuring rond te krijgen.

Maar ergens voelt dit niet juist
Natuurlijk 'klopt' het wel als je de bril van de rede opzet: Oudste is niet mijn kind, er is aan mij gevraagd om voor dit kind te zorgen zolang als er aangetoond wordt dat dit nodig is. En : IK WIL DIT OOK GRAAG.. laat dat duidelijk zijn. Het is dus logisch dat er iemand over mijn schouder mee kijkt.. en dus wilt weten waar zij verblijft als ze niet bij mij is.
Het IS dus WEL juist.

Het voelt echter een beetje... ,euh, wrang?
Want er is wel gekozen voor een plaatsing in een pleeggezin. En dan ga je er van uit dat het de bedoeling is om een pleegkind dezelfde kansen te geven als je eigen kinderen (gesteld dat ik er zou hebben). Stel dat ik dit voorstel had gekregen 2 dagen voor de logeerpartij? Dan kan het gewoon niet doorgaan: goedkeuring geraakt niet rond. En dan wordt een pleegkind met z'n neus in de feiten geduwd: "je bent anders dan de anderen, en kan daarom een aantal doodgewone dingen niet zomaar doen/verkrijgen".. Toch een beetje pijnlijk, vind ik dan. Vooral ook omdat je de privacy van het kind dient te beschermen en dus ook niet zomaar kan en mag vertellen dat zij een pleegkind is...

Maar goed: dat zijn problemen voor later. Volgende week zal Oudste mogen gaan logeren bij haar vriendinnetje...Jeuj! 
(al vraag ik mij wel af of dit gaat lukken, slapen op een ander. Veel kans dat ik haar rond 23u mag gaan oppikken omdat ze dan nog altijd de boel op stelten aan het zetten is....puur uit 'overexcitement')