Zussen

Wat was ik trots vandaag... 

Voor diegenen die geen zin hebben in een 'mijn kind, schoon kind'-verhaal: u kan nu stoppen met lezen.

We zijn een weekje op vakantie geweest, in de buurt van het Grevelingenmeer. En omdat het deze tijd van het jaar nogal eens erg wisselend is wat betreft buitentemperatuur, was het mooi meegenomen dat de kinderen ook konden gebruik maken van de binnenspeeltuin.

Jongste is een wildebras, met een tomeloze energie en zonder angst. Het ballenbad (0 tot 4j volgens het bordje) was zeer snel te saai voor haar. Ze volgde Oudste, die zich amuseerde op het andere deel van de binnenspeeltuin (4 tot 12j) met glijbanen enzo. Maar daar geraakt ze natuurlijk niet tot bij de die glijbanen, omdat ze met haar 84cm veel te klein is om sommige hindernissen te nemen.
Dus kroop ik enkele dagen keer op keer mee van platform tot platform, rolde tussen de rollen, gleed van de glijbaan met Jongste op mijn schoot.

Ja, zelfs op mijn leeftijd en met veel te veel overgewicht lukt dat, als je dat wilt doen voor een kind.

Vandaag was Jongste even aan mijn aandacht ontsnapt en dus opnieuw naar boven aan het klauteren, richting glijbaan. Grote zus klauterde achter haar aan, hielp haar onder de rollen door kruipen, hief haar op (gelukkig kon ik niet zien hoe ze dat deed), zette haar tussen haar benen en samen gleden ze de glijbaan af. Jongste gierde van plezier en was zo snel ze kon opnieuw naar boven aan het kruipen. Oudste volgde en hielp haar opnieuw, en opnieuw.Terwijl ze evengoed gewoon met -net even oude- haar neefje had kunnen gaan spelen, zoals de andere dagen. En dan ook op andere plekken van het speeltuig komen.

Eén keer probeerden ze hand in hand naar beneden te glijden (wat kon lukken omdat de 2 identieke glijbanen naast elkaar lagen). Voor Jongste leek het meer op een slechte afdaling op de rodel-baan. Al hield het haar niet tegen om toch terug naar boven te klimmen. Zò snel dat ik de kans niet kreeg om Oudste te vragen om het anders te doen.
Maar eens boven zette ze, helemaal uit zichzelf dus, haar zusje terug tussen haar benen, sloeg haar armen rond haar middel en gleden ze weer samen naar beneden.
Een half uur aan 1 stuk, onvermoeibaar. 

Fantastisch kind, echt waar...om zo voor Jongste te zorgen.
En alhoewel ze biologisch niets gemeen hebben, hebben ze op veel andere manieren een geweldige band.

Toch alles gelezen? U was nochtans gewaarschuwd :-)