stil

Hier toch, hier ben ik wat stilgevallen.

Nog geen 'maart'-blog gemaakt en als ik er nu een zou schrijven, is't echt wel als vijgen na Pasen. (2 weken voor Pasen!)

Wanneer ik niet op het werk ben, of met de kinderen bezig, of probeer een beetje mijn huis opgeruimd te krijgen (ik spreek niet meer over kuisen) dan ben ik zeker aan het proberen mijn agenda's te doen kloppen.

Mijn agenda's? Awel figuurlijk toch: werkdagen laten matchen met dagen dat crèche en/of Stibo gesloten zijn en met zoeken naar babysitten voor die dagen waarop er geen match mogelijk is. Speciallekes op school: proberen om op 1 of andere manier aanwezig te zijn, al lukt dat zelden. En dan zijn er nog de extra's: zoals zitting op de jeugdrechtbank. Ga ik dit jaar opnieuw proberen om de kinderen naar school en crèche te brengen om dan in de file te belanden en niet op tijd in de rechtbank aanwezig te zijn? Zou ik het aandurven om de jongste gewoon mee te nemen? Zo'n zitting duurt toch maar 10 minuten... 't Is alleen dat wachten vooraf: ge weet nooit wanneer het aan u is...Alhoewel: het verleden heeft mij geleerd dat ik voor de zitting van Oudste niet lang moet wachten, voor die van Jongste dan weer heel lang moet wachten. Heeft te maken met anciënniteit van de aanwezige advocaten.. Of toch maar risicoloos op tijd in de jeugdrechtbank aanwezig zijn en op zoek gaan naar een babysit die zich op donderdagvoormiddag kan vrijmaken... niet zo evident want mijn vaste babysitters zijn studenten..


En verder slaap ik, slaap ik en slaap ik. Ik ben precies iets aan het inhalen. Zowel overdag als 's avonds: wanneer ik mij in de zetel zet, kan ik mij niet lang wakker houden. Verder word ik momenteel ook doodmoe van alle overbodige en onnodige prikkels op het werk: radio in de gang die luid staat, die in het 'werk-lokaal' op een andere post, ondertussen luid afsprekende of discussiërende collega's en in dat tumult probeer ik dan mails e.d. te lezen. Vroeger had ik daar geen last van, nu word ik er bijna gek van...
Ik wil rust, stilte,.. traagheid soms

Nog even in de rat-race en straks een weekje verlof... ik kijk er naar uit. Al heb ik nog maar een halve toestemming gekregen (voor de Oudste is het OK, voor de Jongste heb ik nog geen toestemming). Het is dus niet ondenkbaar dat ik in theorie de Jongste zou moeten thuislaten omdat de reistoestemming niet is toegekomen. Haar thuislaten? Waar? Bij wie dan? Of thuisblijven omdat de consulenten (of jeugdrechter) vergeet om toestemming op te sturen? Tarara!
En ik moet nog eens proberen om een nieuwe berekening van de crèchetarieven te verkrijgen van Kind en Gezin. Ze weten dat er een verminderd tarief is voor pleegouders sinds 1 april, ze weten alleen nog niet goed hoe je die aanpassing kunt verkrijgen...

Dat het maar snel vakantie is ... en stil kan worden in mijn hoofd... ik mij alleen mag bezighouden met de drukte van de kindjes.. Heerlijk vooruitzicht