Tijdens deze vakantieperiode werk ik... of toch wanneer er opvang voorzien is voor beide kindjes. En voor die opvang val ik terug op de bestaande initiatieven.
Voor de Kleinste is het gemakkelijk: de crèche. En ook wat verlofregelingen betreft is het een droom van een voorziening: ze sluiten alleen met de officiële feestdagen en maken daarbij zo nu en dan de brug...
Voor de Oudste is het het eerste jaar dat ik gebruik kan/mag/moet maken van de stedelijke buitenschoolse opvang + vakantieopvang... Wat dus wilt zeggen dat de oudste haar vakantie doorbrengt op dezelfde plek waar ze in september de eerste keer binnenstapte: in de gebouwen van haar school. Mét dezelfde juffen-van-de-opvang. Eigenlijk is het wel goed voor haar, het bekende: ze kent er de weg, ziet veel vriendjes terug, weet waar ze kan slapen 's middags, en de juffen kennen haar goed genoeg en kijken er dus niet van op wanneer ze rond 11u al vraagt om te mogen slapen. Alleen het ritme is wat anders en in de klasjes zelf komen ze niet, uiteraard. "de klasjuffen zijn op vakantie"...
Soms bekijk ik het van de andere kant en slaagt de twijfel toe: "Ocharme 't kind... ze is er al gedurende het hele schooljaar en in haar vakantie is gewoon méér van hetzelfde"...
En dus was ik ook blij voor haar wanneer ik op zondag van mijn zus het aanbod kreeg om de Oudste een paar dagen bij haar te laten logeren zodat ze volop kan spelen met haar Zoon (die even oud is). Ook de kinderen vonden het een geweldig idee. En dus spraken we dat gewoon zo af...
Tot ik 's ochtends vroeg wakker schoot: Oei: dat mag zomaar niet. Als de Oudste ergens gaat overnachten zonder mij erbij, dan moet de pleegzorgdienst verwittigd worden, die op haar beurt de vraag moet stellen aan de Jeugdrechtbank (in praktijk is dat aan de Consulenten van de sociale dienst van de jeugdrechtbanken) en het logeerpartijtje kan pas doorgaan eens ik die toestemming in mijn bezit heb. Tja, een pleegkind is in het gewone dagelijkse leven meestal gewoon een kind. Als pleegouder word je op elk moment dat wat buiten de gewone routine valt, eraan herinnerd dat je zorg draagt voor andermans kind en je steeds verantwoording moet kunnen afleggen.
En ja, het ligt nogal in de lijn van mijn karakter om voor zulke zaken wat te zuchten en te blazen.
Behalve deze keer: In de vroege voormiddag een telefoontje met de pleegzorg begeleidster, die vroeg om de persoonsgegevens op mail te zetten, in de namiddag kreeg ik al een mail terug mét toestemming van de Consulente. Van een super snelle service gesproken!!
Deze keer ben ik gewoon een content, en dankbaar, mens en ik hoop dat de Oudste straks volop geniet van haar logeerpartijtje bij haar speelkameraadje, al twijfel ik er eigenlijk niet aan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!
Groetjes