Kijk.... Ballonnen!!

"Kijk.... Ballonnen!" Overal op het grote kruispunt hingen er ballonnen, je moest het wel zien :-)
En ik voor 1 keer wist ik ook waarom ze daar hangen....

Ik ben er in gedachten veel mee bezig, de laatste tijd. Ik heb hier geen verleden, geen geschiedenis.
100 jaar Vooruit? OK, maar doet mij niks: ik ben er; denk ik, tot hier toe nog maar 3 keer binnen geweest. Ik heb hier geen 'speciale plaatsen', wanneer ik hier rondloop gebeurt het niet dat ik me iets van vroeger herinner aan hand van de plaats waar ik ben... Kortom: ik heb hier geen 'geschiedenis'.

Mijn verleden ligt elders en het komt de laatste tijd vaak in mijn gedachten...
Beelden over mijn kindertijd: over vakanties op de Kalmthoutse Heide, spelen in de tuin, de weg naar de kleuterschool.
Beelden over mijn studententijd in 'die andere studentenstad'. Ik herinner me blijkbaar alleen maar de heerlijke momenten zoals de dagen dat de zon scheen :-) De terrasjes, of met een boek onder een boom in één of ander parkje. En die éne keer dat er een dik sneeuwtapijt lag en wij als eersten op het terrein gingen voor onze les discuswerpen... meer tijd gestoken in het terugvinden van de discus die ergens onder de sneeuw was doorgeschoven dan in het aanleren van techniek die dag...

In Gent komen wonen was gewoon een puur rationele beslissing: afgestudeerd begin jaren '90 wanneer er ook crisis was en dus heel moeilijk om aan werk te geraken, toch de huur moeten betaald krijgen en liefst nog iets anders dan boterhammen-met-choco en kip-met-appelmoes eten. Wanneer ik dan - na allerlei interims die zelfs met veel verbeelding nauwelijks iets met mijn opleiding te maken hadden- een kans kreeg op een full-time vast contract in een job die perfect aansloot bij  mijn opleiding, heb ik ook geen seconde getwijfeld. Al was dit in het voor mij verre west-vlaanderen.  Zus studeerde in Gent: dus ik ging in Gent wonen. Gewoon: kwestie van toch al iemand te kennen...Achteraf gezien had ik beter wél getwijfeld... geïntegreerd geraken in een stad is niet simpel.... Maar da's eigenlijk een ander verhaal

De ballonnen dus! De aankondiging van Olé Pistolé... Voor de eerste editie heb ik zelf mee ballonnen opgehangen in de buurt...om op de Olé Pistolé dag zelf van de éne Chiro-groep naar de andere te trekken om mee te helpen met het mega ontbijt voor de buurtbewoners. Ik weet het nog goed: het was koud en wat miezerig 's ochtends vroeg toen het begon, om wat later te kunnen genieten van activiteiten onder een heerlijke lentezon.

En 'onze' Chiro heeft er een traditie van gemaakt: het is niet bij die éne keer gebleven: elk jaar opnieuw bieden zij de buurtbewoners een heerlijke zondagvoormiddag: met ontbijt en spel voor de kinderen. Dank zij de samenwerking met andere buurtorganisaties, dit jaar ook nog eens in een heel sfeervol kader: in het Pierkespark en met optreden van Goeste Majeur...

Maar als ik het zo herlees: stukje bij beetje maak ik hier ook 'herinneringen'... Langzaam aan raak ik 'geïntegreerd' en wordt Gent een deel van mij. Niet van mijn verleden, wel van mijn leven NU en van de toekomst...

Het komt wel goed....