Pffieeeuuuw,, wat was me dat, dit weekend?
Na het moeilijk verlopen bezoek van gisteren, was het alle hens aan dek vandaag.
De éne explosie na de andere. Geen rust te vinden.
Ik heb in elk geval goed (nu ja?) kunnen oefenen om dingen anders aan te pakken. Om 'in verbinding te blijven'. Al moet ik toegeven dat ik dat niet de hele tijd kon volhouden. Tegen 16u was ik al helemaal uitgeput....
Hoe moet dat dan voor haar zijn, vraag ik mij af? Na een hele dag ongecontroleerd huilen, roepen, tieren en op andere momenten in het wilde weg slaan en stampen?? Zij zal wel helemaal 'perte totale' zijn....
Pas tegen de avond kwam er zo nu en dan een pauze. Eén daarvan kon benut worden om te babbelen.
Eerst haar bezorgdheden: "ik wil morgen niet naar school ; ik wil daar niet wenen". Ik begrijp dat ze dat liever niet heeft, dat ze haar kwetsbaarste zelf voor thuis wilt reserveren en niet tentoon wilt spreiden.
Morgen is een andere dag, daar moeten we ons nu nog geen zorgen om maken.
Plots kwam het er uit: "ik wil niet meer op bezoek, ik zie dat niet meer zitten."
Daar wringt dus het schoentje...
Ik weet dat er geen sprake kan zijn van de bezoeken opschorten, maar ik wil wel dat er naar haar geluisterd word. Dus stel ik voor dat zij een mailtje schrijft naar de pleegzorgmedewerkster.
Ze vindt het OK op voorwaarde dat ik typ wat zij dicteert, het is nu te moeilijk voor haar om zelf te schrijven.
Ze start met : "ik vind dat geen enkel kind dit zou moeten meemaken." Na die eerste zin, is het meest emotionele weg en schrijft ze eigenlijk een heel beredeneerde brief. Ze geeft aan dat ze de bezoeken anders zou willen hebben en geeft ook aan hoe dat voor haar er dan uit zou zien.
Waauw! Zo knap van haar om in die mail alle zwart-wit denken weg te laten en zelfs een oplossing voor te stellen. En dat op het einde van een hele uitputtende, lange vermoeiende dag voor haar.
Zo straf! En best iets om trots op te zijn. Ik hoop dat ik haar dat ook kan laten weten op 1 of andere manier. (Want complimenten komen nogal eens niet goed aan, wat dan weer te maken heeft met trauma en hechting en zo)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!
Groetjes