Welles-nietes?

De spanning stijgt: terwijl vorige week alles klaar en duidelijk was, is nu alles terug in vraag gesteld. De ouders haken af, of proberen in elk geval de plaatsing in pleegzorg te voorkomen. Dat hoeft op zich geen slecht teken te zijn: een kindje naar een pleeggezin zien vertrekken moet wel heel erg pijnlijk zijn. Misschien zijn de ouders nu erg geschrokken en hebben ze extra veel motivatie om het toch beter te doen? Als het in het voordeel van het kind zou zijn, is het dus niet slecht. Maar dat is nu nog niet duidelijk.

Ik wacht dus weer af.... twijfelen de ouders alleen en kan een goed gesprek met vertrouwde personen hen wel overtuigen? En gaat dan de pleegzorg in op het afgesproken moment of op een later te bepalen datum? Of haken ze definitief af en wordt het afwachten voor een volgende vraag? Of haken zij af maar wordt dit kindje, later, via een beslissing van de jeugdrechter toch nog geplaatst?
Volgende week is er een gesprek met de ouders gepland (zonder mij) en hopelijk krijg ik daarna toch iets meer duidelijkheid: pleegzorg start ja? of nee? of misschien pas later na een beslissing van de jeugdrechter?

Ik weet het, het is vooral erg voor het kind en de ouders. Maar toch, ik ben ondertussen ook betrokken partij en kan enkel maar afwachten. En mij klaarhouden voor het geval dat... Ondertussen had ik toch een paar babyspulletjes aangekocht. Daar zit ik nu mee... want de volgende vraag kan evengoed voor een kindje zijn dat een 2-tal jaar ouder is en daar helemaal niks meer aan heeft.

En hoe moet ik met al die onzekerheden in godsnaam het verlof dat ik had gepland bij de start van de plaatsing, proberen te regelen?

Hopelijk weet ik volgende week meer, want deze onzekerheid is niet prettig...