terug op 1 lijn

Héhe: na 't bezoek van onze pleegzorgbegeleidster heb ik toch een zucht van verlichting geslaakt.
Het verhaal?
 Een kleine 2 maanden geleden belde ik haar om iets administratiefs te regelen. Kreeg ik even tussen de soep en de patatten te horen dat de logische uitbreiding van bezoek één met overnachting zou zijn. Om diverse redenen vind ik dit op deze moment veel te onveilig voor m'n 2 jarige pleegdochter. Dus had ik tegen het bezoek van vandaag een hele argumentatie opgebouwd met de vraag om deze ook in overweging te nemen.

Maar 't was niet eens nodig, bij mijn eerste, meest voorzichtige argument, viel de begeleidster mij in de rede. Ze heeft de kans gekregen om bio-mama toch wat meer te kunnen spreken en merkt zelf op dat dit nu te vroeg is. Ze zou liever ook eerst zien dat ze een paar andere zaken aanpakt.

OEF, echt waar. Oef omdat iik nu terug wat geruster kan zijn en Oef omdat ik nu niet meer moet argumenteren tegen de begeleiding maar we weer op 1 lijn staan.

Dit voelt zoveel comfortabeler!