een tweede pleegdochter!

Hallo,


ik ben ondertussen een pleegmama van 2 pleegdochters geworden.
De oudste is nu 2 jaar en 9 maanden oud en zal nog een tijdje hier verblijven. Binnen een dikke week gaat zij voor het eerst naar school...

In de winter begon ik het idee te krijgen dat het goed zou zijn om nog een kindje in huis te hebben: de Kleine Meid was mij veel te veel aan het claimen. Ik kon bijvoorbeeld geen telefoongesprek of skype-gesprek meer voeren: zij kon mijn aandacht absoluut niet delen!
Maar ja: pleegouder zijn, dat is niet zo evident. Dus vond ik niet dat de ontwikkeling van Kleine Meid de enige reden kon zijn om mij kandidaat te stellen voor een 2de pleegkindje.
In de loop van het jaar kwamen er meer redenen: voor mezelf deze keer. En wanneer Kleine Meid ongeveer 2en een half jaar oud was, leek alles veel gemakkelijker te gaan.

Dus stelde ik me kandidaat: eerst een uitgebreid gesprek met m'n pleegzorgbegeleidster, zij zou deze info doorgeven aan het selectieteam (dat nu niet meer van hun organisatie afhangt maar overkoepelend is geworden voor alle pleegzorgaanvragen over heel Oost Vlaanderen) en ze vermoedde dat er nog een bijkomend gesprek zou zijn om de zaken die zij eventueel was vergeten te vragen, nog uit te klaren...
Ik zat nog te wachten op dit bijkomend gesprek toen ik een telefoontje kreeg:"..... met een vraag voor een plaatsing bij jou en het is eigenlijk dringend. Mogen we morgen langskomen?". Ze zochten dringend een (waarschijnlijk langdurig) plaatsje in een pleeggezin voor een 7 maand oud meisje
Een week later ben ik haar al gaan ophalen!

Mijn collega's, die me heel erg steunen bij deze beslissing, zeggen wel eens al lachend dat ik heel korte zwangerschappen heb. De eerste ben ik 24u na het telefoontje gaan ophalen, de 2de na een week.
We zijn nu een maand verder: een maand om dit kindje te leren kennen (welliswaar ondertussen full-time blijven werken want 'ouderschapsverlof' of iets dergelijk wordt pleegouders niet gegund), om ons ritme terug te zoeken.

Jammer genoeg is ze deze eerste maand zeer veel ziek geweest, van het ene in het andere gerold. De stress van de veranderingen en de aanpassing aan de crèche zullen wel gezorgd hebben voor een verminderde immuniteit. Gelukkig heb ik nu 2 weken verlof en kunnen we allemaal wat op krachten komen.

Rest me alleen nog om nieuwe schuilnamen te zoeken voor de kinderen, want Kleine Meid is nu 'Grote pleegzus' geworden. Grote zus en Kleine zus dan maar, ook al zijn het enkel pleegzussen: biologisch hebben ze totaal niks met elkaar te maken...

terug op 1 lijn

Héhe: na 't bezoek van onze pleegzorgbegeleidster heb ik toch een zucht van verlichting geslaakt.
Het verhaal?
 Een kleine 2 maanden geleden belde ik haar om iets administratiefs te regelen. Kreeg ik even tussen de soep en de patatten te horen dat de logische uitbreiding van bezoek één met overnachting zou zijn. Om diverse redenen vind ik dit op deze moment veel te onveilig voor m'n 2 jarige pleegdochter. Dus had ik tegen het bezoek van vandaag een hele argumentatie opgebouwd met de vraag om deze ook in overweging te nemen.

Maar 't was niet eens nodig, bij mijn eerste, meest voorzichtige argument, viel de begeleidster mij in de rede. Ze heeft de kans gekregen om bio-mama toch wat meer te kunnen spreken en merkt zelf op dat dit nu te vroeg is. Ze zou liever ook eerst zien dat ze een paar andere zaken aanpakt.

OEF, echt waar. Oef omdat iik nu terug wat geruster kan zijn en Oef omdat ik nu niet meer moet argumenteren tegen de begeleiding maar we weer op 1 lijn staan.

Dit voelt zoveel comfortabeler!

woede-aanvallen na veranderingen

'k had een 'update-mailke' gestuurd naar de pleegzorgdienst waarin ik onder andere liet weten dat Kleine Meid de laatste periode serieuze woede-uitbarstingen heeft (slaan, stampen, krabben en 1 x bijten bij een propere pamper willen aandoen of pyjama aandoen en ondertussen oncontroleerbaar huilen/krijsen) en meen een verklaring te weten: 1 van de redenen: er waren té veel veranderingen in haar leventje en ze is er zo gevoelig aan: een verzorgster in de Kribbe die er is gestopt met werken en vervangen door 2 half-tijdsen én een vriend bij mama waardoor bezoeken nu ook iets anders verlopen.

'k Kreeg een antwoord terug: dat ze vanuit de dienst gaan opnemen met Mama om eerst een 'stabiele relatie' op te bouwen en daarvoor toch een aantal maanden te nemen, en dan pas Kleine Meid voorstellen aan haar vriend. Al is het nu niet meer aan de orde: vriend zou de vriend al niet meer zijn...

Allez; op naar de volgende... en aangezien Mama 's relaties de laatste 2 jaar niet langer dan een paar weken duren zou Kleine Meid dus niet meer in contact komen met al die vriendjes?? Hmm, ik veronderstel dat wensen en werkelijkheid redelijk ver uit elkaar liggen wat dit onderwerp betreft. Aangezien er ineens een familienaam op Mama's bel vermeld stond die in de verste verte niet lijkt op haar eigen familienaam, durf ik te veronderstellen dat die vriend er gewoon onmiddellijk was ingetrokken. Tja: dan kan je niet anders dan je kind onmiddellijk introduceren aan die persoon die daar de godganse dag op de zetel zit, zeker?
(klinkt nogal denigrerend naar die man die ik zelf nooit ontmoet heb, maar het is gewoon de schrijnende realiteit dat de studio van Mama zo klein is dat het de enige mogelijkheid is om op de zetel te zitten, er is geen andere plaats...)

Kleine Meid is de laatste week terug rustiger aan het worden en lijkt de veranderingen in de kribbe stilaan te verteren. Binnen 2 dagen is het bezoekdag bij Mama, hopelijk komt de stress daarna niet terug....