Happy

Het was toch een gokje : de overstap met haar naar het bijzonder onderwijs. Ondanks dat het zo noodzakelijk aanvoelde, blijft de onbekende hoe het kind de overstap zal verteren naar een andere school.
En hoe het zal omgaan met de reden van veranderen van school "omdat een aantal zaken nu eenmaal voor jou moeilijker zijn dan voor je klasgenoten. En op je nieuwe school hebben alle kinderen het daar wat moeilijk mee. Dus kan de juf/meester daar meer rekening mee houden".

Vandaag ben ik gewoon heel blij dat we een dikke 2 jaar geleden  die stap gezet hebben.

Het was teamvergadering vandaag : een moment om alle betrokken partijen samen te zetten en een update te geven hoe het nu gaat en waarrond er gewerkt gaat worden de komende periode.

Zo heerlijk om van iedereen : klasjuf, opvoedster in de opvang, en betrokken therapeuten te horen dat ze een vrolijk kind is.
Zonder onder de mat vegen van haar werkpunten, konden ook haar sterke kanten volop aan bod komen.

Ja, ik ben dankbaar dat bijzonder onderwijs bestaat: dank zij de expertise in andere leermethoden, de kleine klasjes en extra tijd, zal ze alles kunnen leren wat er binnen haar mogelijkheden haalbaar is.

Een dikke pluim voor het hele team van het SLP : ze zijn top!

alien-ated

Het is serieuze wetenschap, natuurlijk. En daar moet niet mee gelachen worden, met zo'n onderzoek of je geen slaapapnoe hebt.
Het is maar dat ik dan ook weet waarom ik 's morgens in de auto steeds zo hard moet vechten om wakker te blijven.

Maar toch : slaapwel hé

Vanochtend werd er zelfs oprecht gevraagd of ik goed geslapen had. 😃 Grapjassen!

Maar toch : geen kwaad woord over AZ Jan Palfijn. Vorige week nog las ik een opinie van iemand die zich tijdens een ziekenhuisopname blauw ergerde aan de verpleegtaal "boterhammekes, madammeke, enz". Dus lette ik daar extra op.
Niks van gemerkt! Echt: hier wordt heel normaal gesproken tegen patiënten en blijf je een volwassene. En ook vriendelijk, het personeel waarmee ik in contact kwam.

Wat een verschil met 1 van die andere Gents ziekenhuizen! Al moet ik eerlijk zijn : dit was tot 7 jaar geleden, daarna heb ik er geen voet meer binnen gezet